201

[aus dem Entwurf zum Vorwort]

[…] Post hos Bartholomaeus Marlianus
Mediolanensis, a superiorum vestigijs non discendes, etiam ipse nostra
aetate Urbis topographiam, totidem libris scripsit. Marlianum Pyyrhus
Ligorius Neapolitanus, antiquitatum beneperitus consecutus est.
Qui libello publicato cui Paradoxa nomen indidit, multos superio-
rm antiquariorum errores diligenter animaduertet, nouas ipse
opiniones optimis rationibus fundatas, auctoribus Octavius Panta-
gatho excellenti uiro et Benedicto Aegis invenit, publicavitque. Scripsis de
circo, theatro, amphitehatro, ludisque, et muneribus in ijs celebran
solitis libellum. Post Pyrrhum intra hunc decennium quinque anti-
quitatum uolumnia, praeter id quod nos decennio ante uilgarimus
in ublicum exierunt. Primum L. Fauni nomine Italica, la-
tinaque lingue quinque libris comprehentum. Hic idem breuem
antiquitatis Urbane epitomen seortum materno sermone
edidit. Alterum L. Mauri nomen praesefert idjomate Etrusco,
cui adiectus es liber de Statuis antiquis, quae nunc Romae
ubique extant ab Flxe Aldobrando Bononiense eadem lingua
collectus. Tertium ab Andrea Palladio Italica lingua breuissi-
mum, quartum omnium recentissimum libris mj.com ico-
nibus veterum aedificiorum edidit Bernardu Gamucius
phaelis Mensoris aedificiorum filius Sangeminianensis
ex agro Volaterano etruscus patrio sermone. […]

[…]

Pyrrhus etiam Ligorius (quem supra commemnraui)
Vibis ruinas explicandas, et illstrandas post omnes Ita=
lica lingua escepit. Hic quanquam ad huc itegra ingenij sui
monumenta non dum publicarit, quantum tamen exdiuturna
eius familiaritate commentarijsque suis, quos inspexi, cognoui,
eos qui ad huc hoc argumentum traetarung longe post se reli-
quisse mihi uisus est. Accuratiore enim diligentia antiqui=
tatem illam reconditam a ceteris antiquarijs praeteritam
xxxv annorum spatio, quibus in Urbe vixit, inuestigauit,
et inventram iudicauit, multosque antiquariorum errores

diligenter